თბილისის საამირო — არაბთა სახალიფოს ვასალური პოლიტიკური ერთეული საქართველოში, არსებობდა 736-1122 წლებში. არაბი ამირები თავიდან მთელ აღმოსავლეთ საქართველოს მართავდნენ, მაგრამ ქართველი ხალხის ბრძოლის შედეგად მათი სამფლობელო ნელ-ნელა შემცირდა. IX საუკუნის დასაწყისში საამირო მოიცავდა მხოლოდ ქართლს, ხოლო XI საუკუნიდან — ქალაქ თბილისს და მის მიმდებარე მიწებს ქვემო ქართლის ტერიტორიაზე. საამირო საკუთარი დამოუკიდებლობისათვის ებრძოდა ქართულ სამეფო-სამთავროებს, ასევე სახალიფოს ცენტრალურ ხელისუფლებას. საამიროს სამი დინასტიის — შუაბიანთა, შაბანიანთა და ჯაფარიანთა წარმომადგენლები მართავდნენ. 1122 წელს თბილისი არაბთაგან გაათავისუფლა დავით აღმაშენებელმა და საქართველოს დედაქალაქად გამოაცხადა თბილისის ამირები თნილისის ამირები სახელი მეფობის წლები ტიტული შუაბიანთა დინასტია ისმაილ იბნ შუაბი VIII ს.II ნახ.- 813 თბილისის ამირა მოჰამედ იბნ ათაბი 813 – 829 თბილისის ამირა ალი იბნ შუაბი 829 – 830 თბილისის ამირა ისჰაკ იბნ შუაბი (საჰაკი) 830 – 853 თბილისის ამირა შაბანიანთა დინასტია მოჰამედ იბნ ხალიდა 853 – 869 თბილისის ამირა ისე იბნ აშ-შეიხ აშ-შაბანი 869 – 875 თბილისის ამირა აბრაჰამ შაბანი 875 – 878 თბილისის ამირა გაბულოცი 878 – 882 თბილისის ამირა ჯაფარიანთა დინასტია ჯაფარ I იბნ ალი 882 – 914 თბილისის ამირა მანსურ იბნ ჯაფარი 914 – 952 თბილისის ამირა ჯაფარ II იბნ მანსური 952 – 981 თბილისის ამირა ალი იბნ ჯაფარი 981 – 1011 თბილისის ამირა ჯაფარ III იბნ ალი 1011 – 1045 თბილისის ამირა აბდულ-ჰეიჯა იბნ ჯაფარი 1045 – 1062 თბილისის ამირა სითილ არაბი 1068 – 1080 თბილისის ამირა 1062-1068 და 1080-1122 წლებში თბილისს ქალაქის ბერები განაგებდნენ, ხოლო 1122 წელს თბილისი გაათავისუფლა დავით IV აღმაშენებელმა.